anton kranz
anton kranz shared 7 months ago
Du liebes Kindlein schön bist du auf d Foto mutig bist du aber va jetzt hast die schönste liebe die eine seele von unserem himmlischen vater je bekommen kann ruhe weiterhin in friede mann vergisst euch hier a d erden niemals gelob sei jesus chrystus ave maria Mutter gottes ich bin e chryst und bedaure sehr was f e leid man d jüdischen Volk v unserer Seite zugeführt hat.bitte u vergebung
World History DE
World History DE 7 months ago
📣 Heute bringen wir euch eine weitere Hommage in der Rubrik 🔹Opfer des Zweiten Weltkriegs🔹 🔸🔸🔸Das Bild zeigt Thomas Gross, geboren am 24. April 1936 in der Tschechoslowakei (heute Tschechische Republik). Er war der Sohn von Betina und František, und lebte vor dem Zweiten Weltkrieg im tschechischen Prag. Während des Zweiten Weltkriegs wurde er ins Ghetto Theresienstadt im Protektorat Böhmen und Mähren, und am 6. September 1943 weiter ins Vernichtungslager Auschwitz, im von Deutschland besetzten Polen, deportiert. Thomas war erst 7 Jahre alt, als er unmittelbar nach seiner Ankunft ermordet wurde.🔸🔸🔸 Quelle: Yad Vashem. Yad Vashem, das weltweite Zentrum für die Erinnerung an den Holocaust in Jerusalem, hat sich der Erinnerung an den Holocaust, der Archivarbeit, Forschung und Bildungsarbeit verschrieben. Bild von World History restauriert und koloriert. 📣 Viele weitere Informationen zum Lager Auschwitz findet ihr in diesem Video: https://www.youtube.com/watch?v=jhXYC... ❗️🫵 Lasst die Welt nicht vergessen und erinnert euch an 🔸Thomas Gross 🔸!
442
43
anton kranz
anton kranz shared 8 months ago
Dzieköje bardzo
Słowo Boże na każdy dzień
Słowo Boże na każdy dzień 8 months ago
Kochani, miesiąc październik, w którym uroczyście odmawia się różaniec, dobiega końca. Jako podsumowanie tego miesiąca rozważmy wszystkie części różańca. Dzisiaj pragniemy zgłębić rozważania tajemnic radosnych różańca świętego. W tych szczególnych tajemnicach odkrywamy wielkie wydarzenia z życia Najświętszej Maryi Panny oraz Jezusa Chrystusa, które są dla nas źródłem duchowej radości, miłości i nadziei. Zatrzymajmy się z uwagą nad każdą z nich, by odnaleźć w nich inspirację dla naszego życia i wiary. Część światła rozważymy w czwartek, bolesną w piątek a chwalebną w niedzielę. 1. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie Pierwsza tajemnica radosna przenosi nas do chwili, kiedy archanioł Gabriel przynosi Maryi nowinę o tym, że została wybrana na Matkę Boga. "Oto poczniesz i porodzisz Syna" – słyszymy w Ewangelii. Ten moment jest kluczowy dla całej historii zbawienia. W jednej chwili wszechmocny Bóg staje się obecny w życiu młodej dziewczyny z Nazaretu. Ta scena uczy nas aby się otworzyć na Boży plan, nawet wtedy, gdy wydaje się on być pełen trudności i niezrozumienia. Maryja, pomimo lęku i niepewności, odpowiada słowami: "Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa Twego". W naszym codziennym życiu również przychodzi do nas "anioł", może nie zawsze w sposób dosłowny, ale poprzez sytuacje, wydarzenia, ludzi. Zwiastuje nam Bożą miłość, która pragnie wejść w naszą codzienność. Często zadajemy sobie pytanie, jak Maryja: "Jak to się stanie?" – jak to możliwe, że Bóg pragnie tak intymnej relacji z nami? Odpowiedź, podobnie jak dla Maryi, znajduje się w Duchu Świętym. To On jest źródłem siły i przewodnikiem w naszym duchowym życiu. Przyjmijmy więc z ufnością Bożą wolę, nawet wtedy, gdy nie rozumiemy wszystkich jej aspektów. 2. Nawiedzenie św. Elżbiety Kolejna tajemnica ukazuje nam Maryję, która pełna miłości i radości wyrusza w podróż, aby odwiedzić swoją krewną Elżbietę. Pomimo swojego stanu błogosławionego, Maryja nie myśli o sobie, lecz o służbie drugiemu człowiekowi. To piękny przykład postawy pełnej miłości, która nie ogranicza się jedynie do słów, ale przejawia się w konkretnej trosce o bliźniego. W scenie nawiedzenia widzimy głęboką więź między dwiema kobietami, które doświadczyły cudownego działania Boga w swoim życiu. Elżbieta rozpoznaje w Maryi Matkę Pana i wyraża to słowami: "Błogosławiona jesteś między niewiastami". Radość tej chwili jest tak wielka, że porusza nawet dziecię w łonie Elżbiety – Jana Chrzciciela. Ta tajemnica uczy nas, jak ważna jest obecność Boga w naszym życiu i jak Jego działanie w nas może przynosić radość i pokój również innym ludziom. Podobnie jak Maryja, my również jesteśmy wezwani do tego, by dzielić się Bożą miłością z innymi. Nasza wiara, podobnie jak Maryi, nie powinna ograniczać się do nas samych, ale prowadzić nas do aktywnej służby bliźnim. 3. Narodzenie Jezusa Tajemnica Narodzenia Jezusa to kulminacja Bożego planu zbawienia. Bóg staje się człowiekiem, przychodzi na świat w ubogiej stajence, z dala od przepychu i wygód. To wielka tajemnica Bożej pokory i miłości do człowieka. Jezus rodzi się w skromnych warunkach, by pokazać nam, że prawdziwa miłość nie zależy od bogactwa materialnego, ale od bogactwa duchowego. Jezus przychodzi, by być blisko każdego z nas. Nie wybiera pałaców ani wielkich miast, ale wybiera prostotę i bliskość. Ta tajemnica przypomina nam, że Bóg pragnie być z nami w każdym momencie naszego życia – nie tylko w chwilach radości, ale i w trudnych doświadczeniach. On chce narodzić się w naszych sercach, w naszych rodzinach, w naszej codzienności. Musimy tylko, jak pasterze, przyjść do Niego i otworzyć się na Jego obecność. 4. Ofiarowanie Jezusa w świątyni Ofiarowanie Jezusa w świątyni to moment, w którym Maryja i Józef przynoszą Dziecię do Jerozolimy, by przedstawić je Panu. Wypełniają prawo Mojżesza, ale jednocześnie ofiarują coś znacznie więcej – ofiarują Bogu swojego Syna, który sam stanie się doskonałą ofiarą za nasze grzechy. Słowa starca Symeona: "Moje oczy ujrzały Twoje zbawienie" są dla nas przypomnieniem, że każdy człowiek może doświadczyć spotkania z Bogiem. Ofiarowanie Jezusa to także zapowiedź cierpienia, które czeka Maryję i Jezusa. Symeon prorokuje o mieczu, który przeniknie serce Maryi – zapowiedź przyszłych cierpień, które jednak są nieodłączną częścią Bożego planu zbawienia. Ta tajemnica uczy nas, że prawdziwa miłość wymaga ofiary. Maryja, ofiarując Jezusa, pokazuje nam, że w miłości nie ma miejsca na egoizm. Miłość zawsze wiąże się z poświęceniem, z oddaniem siebie drugiemu człowiekowi i Bogu. 5. Odnalezienie Jezusa w świątyni Ostatnia tajemnica radosna przypomina nam o chwilach, kiedy Maryja i Józef, pełni troski, szukali Jezusa, który pozostał w świątyni. Po trzech dniach odnaleźli Go rozmawiającego z nauczycielami. Maryja, pełna matczynej troski, pyta: "Synu, czemuś nam to uczynił?". Na co Jezus odpowiada: "Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?". Ta scena uczy nas, że czasami i my w naszym życiu "gubimy" Jezusa. Przeżywamy momenty, kiedy czujemy się daleko od Boga, kiedy Go nie rozumiemy, kiedy wydaje się nam, że Bóg milczy. W takich chwilach, tak jak Maryja i Józef, musimy cierpliwie szukać Jezusa, wracać do miejsc, gdzie możemy Go odnaleźć – do Kościoła, do sakramentów, do modlitwy. On zawsze tam jest, gotów, byśmy Go na nowo odnaleźli i zaprosili do naszego życia. Kochani, tajemnice radosne różańca uczą nas, że Boża miłość jest zawsze obecna w naszym życiu, nawet w chwilach cierpienia czy zagubienia. Maryja, Matka Jezusa, staje się dla nas wzorem wiary, ufności i oddania Bogu. Prośmy Ją, by prowadziła nas drogą wiary, byśmy umieli przyjmować Boże plany z takim samym zawierzeniem, jak Ona.
177
2
anton kranz shared 8 months ago
Matko boza pomöz nam
Słowo Boże na każdy dzień 8 months ago
Kochani, w dniu 7 października, Kościół katolicki obchodzi szczególne wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej. Święto to ma długą i bogatą historię, a jego znaczenie jest głęboko zakorzenione w duchowości i pobożności maryjnej, która przenika całe życie Kościoła. Modlitwa różańcowa, będąca centralnym punktem tego święta, od wieków towarzyszy wiernym na ich drodze ku Chrystusowi, prowadząc ich przez ręce Maryi ku zrozumieniu Bożych tajemnic. Matka Boża Różańcowa to Mater Omnium – Matka Wszystkich Ludzi. Jej wstawiennictwo obejmuje cały świat, a różaniec to modlitwa, która łączy w sobie troski, radości, bóle i nadzieje wszystkich ludzi. Maryja jest Pośredniczką, która prowadzi nas do Chrystusa. Przez Jej ręce, w tej prostej modlitwie, oddajemy nasze życie Bogu, prosząc o łaski, których tak bardzo potrzebujemy. Jej opieka i miłość towarzyszą nam nieustannie, a modlitwa różańcowa staje się swoistym mostem łączącym niebo z ziemią. Różaniec to nie tylko akt modlitewny, ale także głęboka kontemplacja Bożych tajemnic. Rozważając życie Jezusa i Maryi, uczestniczymy w zbawczych wydarzeniach, które dokonały się dla nas. Każda z tajemnic – radosnych, bolesnych, chwalebnych i światła – odkrywa przed nami nowe aspekty Bożej miłości i miłosierdzia. To właśnie dzięki tej modlitwie stajemy się bliżsi zrozumienia wielkości Bożego planu zbawienia. Słowo „różaniec” wywodzi się z łacińskiego „rosarium”, oznaczającego ogród różany lub wieniec róż. Symbolika róży ma głębokie znaczenie w mistyce chrześcijańskiej. Róża jest kwiatem mistycznym, a modlitwa różańcowa to niejako duchowy ogród, w którym możemy kontemplować niebiańskie piękno Bożych tajemnic. Róże często kojarzone są z Maryją, która sama jest określana mianem Róży Mistycznej – kwiatem czystym i doskonałym, obrazem doskonałości życia w Bogu. Każda z tajemnic różańca to jakby kolejny płatek róży, który rozwija się przed nami, ukazując piękno i głębię Bożej miłości. Wspólne odmawianie różańca staje się więc wejściem w ten mistyczny ogród, gdzie możemy odnaleźć pokój i jedność z Bogiem. Modlitwa różańcowa, choć wywodzi się z długiej tradycji modlitw, nabrała szczególnego znaczenia po bitwie pod Lepanto w 1571 roku. To właśnie wtedy, 7 października, flota chrześcijańska pokonała flotę turecką, co zostało uznane za cudowne zwycięstwo dzięki wstawiennictwu Maryi. Papież Pius V wezwał wtedy do odmawiania różańca, a w odpowiedzi na to wezwanie powstały liczne bractwa różańcowe, które przyczyniły się do rozwoju tej modlitwy na całym świecie. Zwycięstwo to miało nie tylko znaczenie militarne, ale przede wszystkim duchowe – przypomniało o sile modlitwy i o tym, jak wielką moc ma wstawiennictwo Maryi. W Polsce modlitwa różańcowa również ma swoje szczególne miejsce. W czasie bitwy pod Chocimiem w 1621 roku, w której Polacy bronili chrześcijańskiej Europy przed najazdem tureckim, odbyła się w Krakowie procesja różańcowa, podczas której wierni z biskupem na czele modlili się o zwycięstwo. Historia pokazuje, że modlitwa różańcowa odgrywała istotną rolę nie tylko w życiu duchowym, ale także w wydarzeniach historycznych, kształtujących losy narodów i Kościoła. Choć różaniec jest modlitwą maryjną, to w swej istocie jest głęboko chrystocentryczny. Każda z tajemnic różańca prowadzi nas do Chrystusa, ukazując nam Jego życie, śmierć i zmartwychwstanie. Maryja jest tutaj Pośredniczką, która pomaga nam lepiej zrozumieć Boży plan zbawienia i przybliża nas do swojego Syna. Rozważając tajemnice różańca, wchodzimy w głąb historii zbawienia i odkrywamy, jak wielką rolę odgrywa w niej Maryja. W tajemnicach radosnych dostrzegamy radość Zwiastowania, Nawiedzenia św. Elżbiety, Narodzenia Jezusa, ofiarowania w świątyni i odnalezienia Jezusa wśród uczonych. Tajemnice bolesne prowadzą nas przez ogród Getsemani, biczowanie, cierniem koronowanie, niesienie krzyża aż po śmierć Chrystusa na krzyżu. W tajemnicach chwalebnych kontemplujemy Zmartwychwstanie, Wniebowstąpienie, Zesłanie Ducha Świętego, Wniebowzięcie Maryi i Jej ukoronowanie na Królową nieba i ziemi. Natomiast tajemnice światła, wprowadzone przez św. Jana Pawła II, odkrywają przed nami chrzest Jezusa w Jordanie, Jego cuda w Kanie Galilejskiej, głoszenie Królestwa Bożego, Przemienienie na górze Tabor i ustanowienie Eucharystii. Jednym z najważniejszych atutów różańca jest jego powszechność. Różaniec jest modlitwą dostępną dla każdego – niezależnie od wieku, stanu czy poziomu wykształcenia. Można go odmawiać w zaciszu domowym, w kościele, na spacerze czy w podróży. Jest to modlitwa, która nie wymaga specjalnego przygotowania, a jednocześnie pozwala na głęboką kontemplację i duchową bliskość z Bogiem. To modlitwa, która towarzyszy nam przez całe życie, od dzieciństwa po starość, w radościach i smutkach, w chwilach trudnych i w czasach pokoju. Różaniec, choć prosty w swojej formie, jest potężnym narzędziem duchowym, które pomaga nam w codziennym życiu zbliżać się do Boga. Modląc się na różańcu, powierzamy Maryi nasze troski, prośby i dziękczynienia, a Ona, jako nasza Matka, zanosząc je przed tron Boży, wstawia się za nami. Kochani, w święto Najświętszej Maryi Panny Różańcowej zachęcam Was do ponownego odkrycia tej pięknej modlitwy. Niech różaniec stanie się dla nas wszystkich codziennym przewodnikiem w drodze do Boga. Oddając nasze życie Maryi, powierzamy je w najlepsze ręce. Ona, jako Matka Zwycięska, przeprowadzi nas przez wszelkie trudności, prowadząc ku Chrystusowi, który jest Drogą, Prawdą i Życiem.
394
16